Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ταϊβανοποίηση της Ελλάδας...



Στην εκπομπή Ανατροπή του Μέγκα την περασμένη Δευτέρα ο Καθηγητής Εργατικού Δικαίου Αλέξης Μητρόπουλος ανέφερε ότι με το νομοσχέδιο που πέρασε η κυβέρνηση προωθεί την Ταϊβανοποίηση της Ελλάδας...

εδώ μπορεί κανείς να βρει την εκπομπή (η Ταϊβανοποίηση αναφέρεται από το 15.00 και μετά)

Από όσο αντιλαμβάνομαι αυτό δεν αρέσει στον καθηγητή υπονοώντας ότι δεν του αρέσουν αυτά που ισχύουν στην Ταϊβάν.

Για την ιστορία, λοιπόν, θέλω να πω ότι η Ταϊβάν έχει 5% ανεργία, 34.000$ κατά κεφαλήν ΑΕΠ (PPP) και το ποσοστό του πληθυσμού που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας είναι 0,95% με πληθυσμιακή πυκνότητα σχεδόν 668 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο (http://en.wikipedia.org/wiki/Economy_of_taiwan). Επίσης στο gapminder world (εδώ) μπορεί να δει κανείς ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ταιβάν το 1962 ήταν 2.100$.

Αντίστοιχα η Ελλάδα έχει 11% ανεργία, 29.000$ κατά κεφαλήν ΑΕΠ (PPP) και το ποσοστό του πληθυσμού που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας είναι απλώς κάτω από το 2% με πληθυσμιακή πυκνότητα 85 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, ενώ το 1962 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν 5.600$, σχεδόν δηλαδή το τριπλάσιο από την Ταϊβαν...

Εγώ λέω, λοιπόν, μακάρι να γινόμασταν τουλάχιστον Ταϊβάν...

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Ακραίος νεο-φιλελευθερισμός επικρατεί στους Φοιτητικούς Συλλόγους

Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο μπλογκ του ΦΟΠΠ (Φοιτητικός Όμιλος Πολιτικού Προβληματισμού), εδώ

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Ο Χάγιεκ για τη Δικαιοσύνη



Στην παραπάνω απάντησή του ο Χάγιεκ απαντάει κυρίως στο αίτημα να αμείβεται κανείς ανάλογα με την πραγματική (σύμφωνα με κάποια κοινωνική ηθική) αξία αυτού που κάνει, αλλά απαντά στην ουσία και στο αίτημα να αμείβεται κάποιος σύμφωνα με τις ανάγκες του. Ο Χάγιεκ στο παρόν κομμάτι δεν αναφέρεται καν στο γεγονός ότι, για να εφαρμοστεί μία τέτοια αντίληψη για τη δικαιοσύνη, τότε πρέπει με κάποιο τρόπο να νοθεύεται και να περιορίζεται σε τεράστιο βαθμό η ατομική ελευθερία (είτε δηλαδή να υποχρεώνονται τα άτομα από μία εξουσία να επιλέγουν τις δίκαιες κοινωνικά παροχές είτε από τη άλλη να τους αφαιρείται όλο το εισόδημα για να παρέχει το κράτος το "δίκαιο" εισόδημα στους εργαζομένους του). Λέει κάτι άλλο στην πραγματικότητα πιο σημαντικό.

Αυτό που λέει είναι ότι το πλεονέκτημα της ελεύθερη αγοράς είναι κυρίως ο τρόπος οργάνωσης των οικονομικών πόρων που αναπτύσσεται στα πλαίσιά της και σε καμία περίπτωση δεν είναι το πλεονέκτημά της ο τρόπος κατανομής του πλούτου. Λέει, δηλαδή, ότι ο τρόπος οργάνωσης των οικονομικών πόρων στην ελεύθερη αγορά είναι ο μόνος ικανός, για να συγκρατήσει και να ρυθμίσει το παρόν επίπεδο υλικής παραγωγής στο οποίο έχει φθάσει η ανθρωπότητα, και αυτό ακριβώς επειδή στα πλαίσιά της υπάρχει ένας καλός τρόπος να αναγνωρίζεται και να ανταμείβεται η επιτυχία, ενώ παράλληλα αναγνωρίζεται και απορρίπτεται η αποτυχία. Αυτό το γεγονός, λοιπόν, όπως λέει είναι εκείνο που κάνει αδύνατο τον απόλυτο μετασχηματισμό της κοινωνίας μας σε "δίκαιη".
Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι η ελεύθερη αγορά λειτουργεί εξ ορισμού άδικα, κάθε άλλο μάλιστα. Το μόνο που λέει ο Χάγιεκ είναι ότι η ελεύθερη αγορά δε λειτουργεί στο επίπεδο της κοινωνίας με κριτήρια "δικαιοσύνης". Και για αυτό το λόγο το αποτέλεσμα δε θα είναι ποτέ "δίκαιο" με την απόλυτη έννοια. Το αποτέλεσμα όμως της ελεύθερης αγοράς θα είναι ενδεχομένως το πιο "δίκαιο" από όλα τα αποτελέσματα που θα είχε οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική από την ελεύθερη αγορά πολιτική.
Επίσης, ο Χάγιεκ στο παραπάνω βίντεο δεν ασχολείται ούτε με την κοινωνική πολιτική που μπορεί να θέλει να ασκήσει ένα κράτος. Δεν απορρίπτει στο παραπάνω βίντεο, για παράδειγμα, μία κρατική πολιτική κατά της φτώχειας, εκείνο που απορρίπτει ως ανέφικτο είναι απλώς τη δυνατότητα "δίκαιης" ανταμοιβής της εργασίας...