Όπως ενδεχομένως να ξέρετε η Δράση έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, για να διεκδικήσει τον τηλεοπτικό χρόνο που σύμφωνα με τις απόψεις της (και τις δικές μου) δικαιούται...
Το θέμα γενικά έχει σχολιαστεί και δε θέλω να προσθέσω γενικά κάτι περισσότερο... Θα ήθελα όμως να σχολιάσω ένα επιχείρημα του συνηγόρου υπεράσπισης του Υπουργείου Εσωτερικών. Διαβάζω στον ελεύθερο τύπο:
"Ο συνήγορος του υπουργείου Εσωτερικών αντέτεινε ότι το κόμμα του κ. Μάνου δεν έχει έννομο συμφέρον να προσφύγει στο ΣτΕ, γιατί μόνο το γεγονός ότι κατέθεσε στο Α’ Τμήμα του Αρείου Πάγου δήλωση συμμετοχής στις ευρωεκλογές δεν σημαίνει ότι θα κατέλθει."
Από νομικής απόψεως θεωρώ το επιχείρημα πλήρως αβάσιμο. Θα ήταν όμως ασφαλώς μία έντιμη προσπάθεια του δικηγόρου να απαλλάξει τον πελάτη του, αν ο πελάτης του ήταν κάποιος πολίτης ο οποίος είχε συμφέρον για την ισχύ της διοικητικής πράξης. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, ο πελάτης δεν είναι κάποιος ιδιώτης. Είναι το υπουργείο Εσωτερικών. Είναι δηλαδή η Κυβέρνηση, η κυβέρνηση που εκπροσωπεί εμένα, εσένα, όλον τον ελληνικό λαό. Τα επιχειρήματα που θα χρησιμοποιηθούν στο δικαστήριο πρέπει ασφαλώς να είναι νομικά.
Από την άλλη μεριά όμως η προσφυγή στο ΣτΕ από ένα πολτιτικό κόμμα, η παρέμβαση του Υπουργείο Εσωτερικών υπέρ της διοικητικής πράξης που εξέδωσε και η επιλογή των (νομικών) επιχειρημάτων που επέλεξαν τα δύο μέρη να χρησιμοποιήσουν είναι θέματα με καθαρά πολιτικό χαρακτήρα και με αυτόν τον τρόπο πρέπει να αξιολογηθούν από εμάς τους πολίτες. Αναλυτικότερα, με αυτήν την προσφυγή γίνεται από πολιτικής απόψεως μία μομφή προς την κυβέρνηση για τις αποφάσεις της, οι οποίες, σημειωτέον, θα έπρεπε πάντα να λαμβάνονται με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών, της δημοκρατίας, της προόδου κλπ. Εάν, λοιπόν, η κυβέρνηση λειτουργρεί με αυτούς τους σκοπούς και σχετικά με την εν λόγω πράξη, το ευκολότερο για την ίδια και ταυτόχρονα το καλύτερο για την προστασία της δημοκρατίας θα ήταν να υποστηρίξει την θέση της εκθέτοντας τους ουσιαστικούς λόγους για τους οποίους η συγκεκριμένη απόφαση είναι και συνταγματική αλλά και θετική για τη λειτουργία της δημοκρατίας μας. Αντίθετα, η προσπάθεια της να αποφύγει τη συζήτηση της ουσίας της υποθέσεως προβάλλοντας δικονομικούς λόγους είναι κατά την άποψή μου απαράδεκτη.
Το πόσο απαράδεκτη είναι αυτή η στάση, μάλιστα, φαίνεται καλύτερα εάν το δικαστήριο κάνει την ένσταση δεκτή. Σε αυτήν την περίπτωση, το δικαστήριο θα πει ουσιαστικά στην Δράση ότι είσαι ένα πολιτικό κόμμα που παρά το γεγονός ότι έχεις κάνει κάθε θεσμική κίνηση για να μου εκφράσεις την επιθυμία σου να πολιτευτείς στις ευρωεκλογές, εγώ εντούτοις δεν έχω σιγουρευτεί ότι θα το κάνεις. Άρα, δεν σου αναγνωρίζω έννομο συμφέρον και συνακόλουθα δεν θα εξετάσω εάν είναι αντισυνταγματική η διάταξη, που σου στερεί το δικαίωμα σου να προβάλλεις τις θέσεις σου στα ΜΜΕ. Εάν τώρα η Δράση πράξει αυτό, που και η τελευταία πέτρα ξέρει ότι θα κάνει, και κατέβει στις εκλογές, τότε ποτέ δεν θα μάθουμε έαν η στέρηση του αυτονόητου δημοκρατικού της δικαιώματος να προβληθεί στα ΜΜΕ, της στερήθηκε αντισυνταγματικά ή όχι. Εν τέλει, δηλαδή, η κυβέρνηση ζητάει μέσω του συνηγόρου της να μην ελεγθεί αν δρα σύμφωνα με το Σύνταγμα. Μάλιστα στην προσπάθειά της να το πετύχει αυτό, επικαλείται έναν λόγο που ακόμα και αν ήταν νομικά βάσιμος, είναι στην πράξη τελείως υποκριτικός, καθώς όλοι ξέρουμε ότι η Δράση θα συμμετάσχει στις Ευρωεκλογές.
Δεν ξέρω για ποιο λόγο επικαλέστηκε έναν τέτοιο λόγο ο συνήγορος της κυβέρνησης. Αλλά δε θέλω να εξετάσω τα κίνητρα της κυβέρνησης σε αυτό το θέμα. Το αποτέλεσμα είναι ότι ακολουθήθηκε μια πολτική που δείχνει ότι το συμφέρον που επιδιώκει το Υπουργείο Εσωτερικών δεν είναι εκείνο του λαού αλλά εκείνο της Νέας Δημοκρατίας...
Αργολίδα περιβάλλον ώρα μηδέν
Πριν από 1 χρόνια
