Η διεκδίκηση των συμφερόντων μας στην Ευρώπη

Κατά τη διάρκεια της προευρωεκλογικής περιόδου που διανύουμε γίνεται γενικά ένας εμφανής ανταγωνισμός για το ποιος θα φανεί ικανότερος να υπερασπίσει τα Ελληνικά συμφέροντα στην Ευρωβουλή. Παράλληλα, υπονοείται από τα κόμματα ότι οι διεκδικήσεις μας αυτές θα γίνουν εις βάρος των υπόλοιπων χωρών της Ευρώπης... Αυτή η αντίληψη είναι κατά την άποψή μου σε τελείως λάθος κατεύθυνση. Είναι το ίδιο αρνητικό με τις προσπάθεις που καταβάλλουν οι βουλευτές να διεκδικήσουν πολιτικές προς το συμφέρον της περιφέρειάς τους (και προφανώς προς βλάβη της διπλανής περιφέρειας).

Από ηθικής άποψης αυτή η αντίληψη είναι λάθος, και εγώ προσωπικά δε θέλω να ευνοηθώ εις βάρος κανενός άλλου πολίτη κάποιας άλλης Ευρωπαϊκής χώρας, αν δεν το δικαιούμαι.

Το σημαντικότερο, όμως, που μας οδηγεί να σκεφτομάστε έτσι είναι η αντίληψη που έχουμε ότι κάθετι που γίνεται πρέπει να έχει συνολικά μηδέν όφελος για τα μέρη. Αν δηλαδή κάποιος κερδίζει από κάτι, τότε κάποιος άλλος πρέπει να χάσει. Αυτό μπορεί να ισχύει σε μερικές περιπτώσεις και ισχύει κυρίως, όταν κάτι επηρεάζει κάποιον χωρίς τη θέλησή του(π.χ. σε μία κλοπή). Όταν όμως δύο ή περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν σε κάτι, τότε το πιθανότερο είναι ότι αυτό θα οφελήσει και τους δύο. Η συνεργασία και η συμφωνία οφελεί κατά κανόνα και τα δύο μέρη. Αυτό έχει προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δυνατότητα συνεργασίας σε ιδιωτικό και πολιτικό επίπεδο και από εκεί εκπηγάζει η πρόοδος που έχει συντελεστεί.

Επιθυμώ λοιπόν από τους ευρωβουλευτές που θα μας αντιπροσωπεύσουν στην Ευρωβουλή: Πρώτον, να προάγουν με κάθε δυνατό τρόπο τις δυνατότητες συνεργασίας που πρέπει να έχουμε σε όλα τα επίπεδα μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών. Δεύτερον, όπου χρειάζεται να υποστηριχθεί μία χώρα εναντίον κάποιας άλλης, να υποστηρίξουν το δίκαιο, να υποστηρίξουν δηλαδή και τα συμφέροντα της Ελλάδας, αν αυτά είναι δίκαια, αλλά και τα δίκαια συμφέροντα όλων των άλλων Ευρωπαϊκών λαών.