Γιατί κάνουμε τη μετανάστευση πρόβλημα;

Οι μετανάστες έρχονται στην Ελλάδα, για να ζήσουν και αν γίνεται να ζήσουν και καλά... Για ποιο λόγο θεωρείται αυτό από τον πολιτικό κόσμο αρνητικό; Και για πιο λόγο θεωρεί ο πολιτικός κόσμος ότι πρέπει να το περιορίσουμε; Προβάλλονται διάφορες απαντήσεις... Οι μετανάστες μας παίρνουν τις δουλειές, οι μετανάστες είναι εγκληματίες, επιβαρύνουν την κρατική μηχανή και άλλα πάρα πολλά. Το βασικό όμως πρόβλημα που προκαλούν οι μετανάστες θεωρείται το οικονομικό και το πρόβλημα ασφάλειας.
Και τα δύο αυτά ισχύουν και σε πολύ μεγάλο και ανησυχητικό βαθμό.

1. Το οικονομικο κόστος συνίσταται στο ότι οι μετανάστες έρχομενοι στη χώρα μας αναγκάζουν την κρατική μηχανή να τους φροντίσει και αυτό είναι ένα μεγάλο οικονομικό κόστος για το δημόσιο το οποίο επιτάσσει να μην αφεθεί ελεύθερη η μετανάστευση, καθώς η κρατική μηχανή δεν μπορεί να μεριμνα για απεριόριστο αριθμό ατόμων...

2. Το κόστος στην ασφάλεια συνίσταται στο ότι πάρα πολλοί μετανάστες καταλήγουν εγκληματίες...

Εμείς, λοιπόν, για να λύσουμε το πρόβλημα της μετανάστευσης έχουμε δύο επιλογές η μία δεν είναι τόσο λειτουργική και καταπατά την ελευθερία και η άλλη θα μπορούσε να μετατρέψει τη μετανάστευση σε μια τεράστια πηγή ειρήνης και ευημερίας.

Η πρώτη λοιπόν λύση είναι εκείνη που προτείνεται βασικά από όλα τα κόμματα και εφαρμόζεται από τις περισσότερες δυτικές χώρες. Για να λυθεί, λοιπόν, το πρόβλημα, για να μην αποτελούν δηλαδή οι μετανάστες παράσιτο στα κράτη και για να μην διαπράττουν εγκληματικές πράξεις, δε θα τους αφήνουμε να μπαίνουν μέσα στη χώρα... όσους μπαίνουν παράνομα, θα τους επιστρέφουμε πίσω, και θα επιλέγουμε εμείς (ως παντογνώστες) πόσους χρειαζόμαστε και πόσους "αντέχουμε".

Με αυτή την επιλογή, όμως, ουσιαστικά δε μπορεί να λυθεί το πρόβλημα, γιατί η κρατική μηχανή έτσι και αλλιώς θα επιβαρύνεται για τη φύλαξη των συνόρων και για την αναζήτηση των λαθρομεταναστών και παρόλα αυτά οι μετανάστες θα έρχονται και θα γίνονται εγκληματίες, όπως άλλωστε συμβαίνει και τώρα. Επίσης, όμως θα αρνούμαστε και ένα πολύ βασικό δικαίωμα, σε όποιον δηλαδή το θέλει να ζήσει σε όποια χώρα θέλει... και θα καταδικάζουμε με άλλον έναν τρόπο τους ανθρώπους αυτούς και τις χώρες τους στη φτώχεια...
Εμείς επιλέγουμε αυτή την πολιτική...

Την ίδια στιγμή η άλλη επιλογή που έχουμε είναι τόσο απλούστερη, ευκολότερη και πιο σύμφέρουσα για όλους μας, που είναι πραγματικά κρίμα που δεν την εφαρμόζουμε. Το πρώτο σκέλος αυτής της πολιτικής συνίσταται στο να μην παρέχουμε καμία δωρεάν παροχή στους μετανάστες, να έχουμε δηλαδή μία κρατική μηχανή που να χρηματοδοτείται όχι από εκείνους που είναι ήδη πολίτες της Ελλάδας με αποτέλεσμα η έλευση των μεταναστών να αφαιρεί πόρους από τους έλληνες φορολογούμενους και να μειώνει τις υπηρεσίες προς αυτούς, αλλά να δημιουργήσουμε ένα σύστημα στο οποίο οι ίδιοι οι μετανάστες να πληρώνουν για τις παροχές που τους γίνονται. Κάποιοι θα πουν δε γίνεται να το κάνουμε αυτό γιατί τότε οι παροχές μας προς αυτούς θα είναι μηδαμινές, πράγματι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι μηδαμινές, είναι δυνατόν όμως η απάντηση σε αυτό να είναι ότι δε θα τους δεχτούμε καθόλου, όταν οι ίδιοι θέλουν να έρθουν, να τους πουμε δηλαδη ότι επειδή δεν μπορούμε να σας φροντίσουμε, σας αρνούμαστε τελείως το δικαίωμα να έρθετε;
Το δεύτερο σκέλος είναι να επιτραπεί στους μετανάστες να δουλέψουν. Η έλλειψη αυτής της δυνατότητας είναι που τους κάνει εγκληματίες. Οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να ζήσουν. Η πρώτη τους επιλογή για το βιοπορισμό τους είναι ασφαλώς να δουλεψουν, αν όμως δεν μπορουν να το κάνουν, τότε θα στραφούν στο έγκλημα. Πρέπει, λοιπόν, να τους επιτράπει να συνάπτουν ελεύθερα συμβάσεις εργασίας και όχι να τους απαγορεύεται όπως γίνεται τώρα... Το γεγονός ότι θεωρούνται λαθρομετανάστες, το γεγονός ότι υπάρχει ο κατώτατος μισθός, και όλοι αυτοί οι περιορισμοί από το κράτος για τη σύναψη μιας συμβασης εργασίας καθιστουν αδύνατη (ειδικά σε εκείνους που μόλις εισήλθαν στη χώρα μας) την εργασία. Στην καλύτερη περίπτωση καταφέρνουν κάποιοι να βρουν μαύρη εργασία. Αν όμως η σύναψη συμβασης εργασίας γίνει πλήρως ελεύθερη, τότε όλοι αυτοί οι άνθρωποι αργά η γρήγορα θα πιάνουν δουλειά. Δε θα παίρνουν υψηλούς μισθούς, θα παίρνουν 300 ή 400 ευρώ, αλλά δε θα είναι μαύρα, θα καταφέρουν να ζήσουν και το φθηνό εργατικό δυναμικό που θα προσφέρουν θα αυξήσει την παραγωγή και θα ρίξει τις τιμές των προϊόντων προς όφελος και δικό τους και δικό μας. Ακόμα με αυτό τον τρόπο εντασσόμενοι στην οικονομιά και κάνοντας ελεύθερες επιλογές θα μπορέσουν να προοδεύσουν άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο και όσο περισσότερο εκείνοι θα προοδεύουν τόσο περισσότερο θα προσφέρουν και στη συνολική οικονομία. Πολλοί αμέσως θα σπεύσυον να πουν ότι η παρουσία τους θα αυξήσει την προσφορά εργασίας με αποτελέσμα να χαθούν δουλειές για τους Έλληνες. Είναι λάθος. Η παρουσία τους όντως θα αυξήσει την προσφορά εργασίας, αλλά θα αυξήσει (και ίσως περισσότερο) και τη ζήτηση εργασίας, καθώς και οι ίδιοι οι μετανάστες θα καταναλώνουν.
Με αυτό τον τρόπο θα είμαστε μία ελεύθερη κοινωνία ή οποία δε θα αποκλείει ανθρώπους, αλλά θα τους αποδέχεται και αυτή αποδοχή θα σημαίνει οφέλη για εμάς, οφέλη για εκείνους, οφέλη για τις χώρες από τις οποίες προέρχονται και τέλος προαγωγή τη ειρήνης μέσα από την επαφή των λαών.

Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται, για να ζήσουν και αυτό δεν είναι εξ ορισμού αρνητικό για εμάς, οι πολιτικές μας και μόνο αυτές είναι αυτές που, αποκλείοντας τους ανθρώπους αυτούς, τους καθιστουν παράσιτα...