Η ανάρτηση είναι λίγο καθυστερημένη, αλλά η παρανόηση που θα ήθελα να ξεδιαλύνω είναι αρκετά μεγάλη και νομίζω ότι έχει εφαρμογή ή παροιμία κάλλιο αργά παρά ποτέ...
Το συγκεκριμένο σποτάκι πέρα από τις περιβαλλοντικές πολιτικές που προωθεί, αναφέρει και ότι θα υπάρξουν στην Ευρώπη 5.000.000 πράσινες θέσεις εργασίας. Σε άλλο σποτάκι αναφέορνται 2.οοο.οοο νέες θέσεις εργασίας (http://www.youtube.com/watch?v=yi27dB0wvnE&feature=related). Δεν ξέρω αν εννοούν το ίδιο πράγμα και απλώς έχουν κάνει λάθος, η ουσία είναι ότι και οι δύο αναφορές είναι πολυ παραπλανητικές και στην ουσία υπονοούν ότι θα μειωθεί η ανεργία και ότι θα υπάρξει οικονομική ανάπτυξη...
Οι πολιτικές που προτείνουν οι πράσινοι -αν το ψάξει κανείς- είναι να γίνουν απο κοινού και δημόσιες επενδύσεις και ιδιωτικές επενδύσεις σε πράσινη ενέργεια και υποδομές. Οι δημόσιες επενδύσεις μπορούν να γίνουν άμεσα προφανώς, ενώ οι ιδωτικές θα ενθαρρυνθούν από ρυθμίσεις της αγοράς και από επιδοτήσεις. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν γίνεται μέσω δημόσίων ή ιδιωτικών επενδύσεων (με τον τρόπο που προτείνονται) να μειωθεί η ανεργία και να υπάρξει ανάπτυξη.
Οι δημόσιες επενδύσεις χρηματοδοτούν τις θέσεις εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων και των υπαλλήλων που εργάζονται για τους πελάτες του δημοσίου, δηλαδή τους αναδόχους δημοσιών έργων. Αν ξαφνικά σταματήσουν να υπάρχουν δημόσιες επενδύσεις, τότε θα πάψουν να υπάρχουν και οι προαναφερθείσες θέσεις εργασίας. Έτσι θα μπορούσε κανείς εύκολα να πει ότι όσο περισσότερες είναι οι δημοόσιες επενδύσεις τόσο μεγαλύτερη είναι η απασχόληση και τόσο λιγότερη η ανεργία. Τα χρήματα όμως, για να γίνουν οι δημόσιες επενδύσεις αντλούνται μέσω των φόρων από τα εισοδήματα και την κατανάλωση των μελών της οικονομίας, που είναι οι ιδιώτες. Οι τελευταίοι είτε θα ξοδέψουν τα χρήματά τους είτε θα τα βάλουν στην τράπεζα η οποία θα τα διοχετεύσει πάλι στην οικονομία. Έτσι τα χρήματα που θα ξοδέψουν οι ιδιώτες και τα χρήματα που θα διοχετευθούν μέσα στην οικονομία χρηματοδοτούν και αυτά με τη σειρά τους θέσεις εργασίας στην ιδιωτική οικονομία. Αν οι φόροι όμως αυξηθούν, για να χρηματοδοτήσουν τις πράσινες θέσεις εργασίας, τότε τα διαθέσιμα χρήματα των ιδιωτών θα μειωθούν και επομένως θα μειωθούν και οι θέσεις εργασίας που χρηματοδοτούνται από την ιδιωτική οικονομία.
Εναλλάκτικα αν μειώσει το κράτος τις δαπάνες του σε κάποιον άλλο τομέα, όπως για παράδειγμα στην παιδεία, για να χρηματοδοτήσει με αυτό τον τρόπο πράσινες υποδομές, τότε θα δημιουργηθούν πράσινες θέσεις εργασίας αλλά θα καταργηθούν θέσεις εργασίας στην παιδεία. Όταν το κράτος αυξάνει τις δαπάνες του ως ποσοστό του ΑΕΠ δε μειώνει την ανεργία, απλώς αυξανεί το ποσοστό των εργαζομένων που έχουν εργοδότη το κράτος και μειώνει το ποσοστό των ανθρώπων που απασχολούνται από την ιδιωτική οικονομία. Έτσι αν το κράτος δεν ξοδεύει τίποτα, τότε όλοι θα απασχολούνται από την ιδιωτική οικονομία ενώ αν ξοδεύει το 100% του ΑΕΠ τότε δε θα απασχολεί κανέναν η ιδιωτική οικονομία και θα τους απασχολεί όλους το κράτος, όπως στα κομμουνιστικά καθεστώτα.
Ο μόνος τρόπος να μειωθεί η ανεργία άμεσα μέσω των δημοσίων επενδύσεων είναι αν μειωθούν οι μισθοί και μπορουν έτσι με λιγότερα χρήματα να υπάρχουν περισσότερες θέσεις εργασίας.
Με ανάλογη συλλογιστική μπορεί κανείς να δείξει ότι και οι ιδωτικές επενδύσεις, αν στραφούν περισσότερο προς την πράσινη κατεύθυνση, τότε θα αποστραφούν από άλλες δραστηριότητες της οικονομίας, με αποτέλεσμα πάλι να μειωθεί η σχετική με αυτές απασχόληση. Η μείωση της ανεργίας θα μπορούσε να επιτευθεί μόνο αν οι νέες επενδύσεις περιλάμβαναν δραστηριότητες με μεγαλύτερο ποσοστό χαμηλόμισθης εργασίας. Στην πραγματικότητα όμως αντί για αυτό μάλλον το αντίθετο συμβαίνει με τις πράσινες θέσεις εργασίας, καθώς οι περισσότερες απο αυτές αφορούν εξειδικευμένες γνώσεις και ως εκ τούτου είναι ακριβότερες.
Πέρα όμως από αυτό, η ανάγκη να υπάρξουν κρατικές παρεμβάσεις, ώστε να υποστηρίξουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις τις πράσινες υποδομές σημαίνει ότι οι τελευταίες είναι λιγότερο παραγωγικές. Συνεπώς η ανερεγία απο τη μία δε θα μειωθεί, η παραγωγή όμως από την άλλη θα μειωθεί. Οι εργαζόμενοι θα είναι ίδιοι σε αριθμό, αλλά τα αγαθά θα χρειάζονται περισσότερες εργατικές ώρες, για να παραχθούν, με αποτέλεσμα αναγκαστικά να μειωθεί η παραγωγή. Με αυτό τον τρόπο ακόμα αν και οι ονμαστικοί μισθοί δεν αλλάξουν, οι πραγματικοί μισθοί θα μειωθούν λόγω της μείωσης των αγαθών.
Στην οικονομία ουσιαστικά δύο τομείς έχουν σημασία αφενός η ποσότητα και η ποιότητα της παραγωγής και του πλούτου και αφετέρου η διάχυσή τους. Η πράσινη ανάπτυξη είναι η ανάγκη να παράγουμε τα αγαθά μας με μικρό αντίκτυπο στο περιβάλλον. Η επίτευξη αυτού του σκοπού χρειάζεται περισσότερο κόπο. Αυτός ο κόπος όπως και να το κάνουμε θα πρέπει να αποτυπωθεί στην οικονομία. Η μείωση της παραγωγής και συνακόλουθα των πραγματικών μισθών είναι καταρχήν αυτό το αποτύπωμα, αυτή η επίπτωση. Το να δεχθούμε αυτό το βάρος είναι μία πολιτική επιλογή που ίσως να χρειάζεται να κάνουμε. Είναι απαράδεκτο όμως να παρουσιάζουμε ότι δε θα υπάρχει κανένα κόστος για όλες αυτές τις υποδομές.
Εφόσον θα υπάρξει όφελος στο περιβάλλον θα πρέπει κάποιος να το πληρώσει. Όπως υπάρχει κόστος σε μία οικογένεια όταν καθαρίζει το σπίτι της, έτσι υπάρχει και κόστος στην κοινωνία, αν θέλουμε να καθαρίσουμε τον πλανήτη μας. Το κόστος δε σημαίνει ότι θα αφήσουμε το σπίτι μας βρώμικο και ούτε σημαίνει ότι θα αφήσουμε τον πλανήτη μας βρώμικο, αλλά υπάρχει...
