Η μελέτη είναι σοβαρή, απλή και άμεση, αναφερόμενη τόσο στα αίτια της κατάστασής μας, όσο και τις πολιτικές που πρέπει να εφαρμόσουμε, για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε με βιώσιμο τρόπο τα προβλήματά μας. Είναι αρκετά διαφωτιστική, χωρίς να είναι υπερβολικά λεπτομερής, για κάποιον που θέλει ειλικρινά να καταλάβει τι έγινε και τι πρέπει να γίνει.
Παρακάτω παραθέτω σκόρπια κάποιους πίνακες και αποσπάσματα που μου φάνηκαν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα:
1.
2.
«Πρέπει να μειωθεί ο δημόσιος τομέας; Το κύριο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι
ότι το ο δημόσιος τομέας είναι πολύ μεγάλος αλλά ότι τα χρήματα δεν
δαπανώνται αποτελεσματικά. Η ποιότητα, δηλαδή, των δημοσίων υπηρεσιών
μπορεί να βελτιωθεί και παράλληλα να εξοικονομηθούν χρήματα. Αυτά τα
χρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την χρηματοδότηση άλλων δημοσίων
υπηρεσιών, των οποίων η χρηματοδότηση είναι ελλιπής αλλά είναι σημαντικοί για
την ανταγωνιστικότητα, όπως π.χ. επενδύσεις σε υποδομές και ανθρώπινο
δυναμικό. Πρέπει να υπάρχουν δείκτες μέτρησης της παραγωγικότητας στον
δημόσιο τομέα, όπως συμβαίνει σε κάθε ιδιωτική εταιρεία ενώ οι δημόσιες
υπηρεσίες πρέπει να αξιολογούνται με βάση τον τρόπο με τον οποίο
επιτυγχάνουν συγκεκριμένους στόχους παραγωγικότητας.»
2.
«Πρέπει να μειωθεί ο δημόσιος τομέας; Το κύριο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι
ότι το ο δημόσιος τομέας είναι πολύ μεγάλος αλλά ότι τα χρήματα δεν
δαπανώνται αποτελεσματικά. Η ποιότητα, δηλαδή, των δημοσίων υπηρεσιών
μπορεί να βελτιωθεί και παράλληλα να εξοικονομηθούν χρήματα. Αυτά τα
χρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την χρηματοδότηση άλλων δημοσίων
υπηρεσιών, των οποίων η χρηματοδότηση είναι ελλιπής αλλά είναι σημαντικοί για
την ανταγωνιστικότητα, όπως π.χ. επενδύσεις σε υποδομές και ανθρώπινο
δυναμικό. Πρέπει να υπάρχουν δείκτες μέτρησης της παραγωγικότητας στον
δημόσιο τομέα, όπως συμβαίνει σε κάθε ιδιωτική εταιρεία ενώ οι δημόσιες
υπηρεσίες πρέπει να αξιολογούνται με βάση τον τρόπο με τον οποίο
επιτυγχάνουν συγκεκριμένους στόχους παραγωγικότητας.»
3.
κυβέρνηση επιβάλλει ανώτατες τιμές. Αν απελευθερωθεί η αγορά, οι τιμές θα
αυξηθούν. Οι αγορές απελευθερώνονται πραγματικά όταν καταργούνται τα ρυθμιστικά
εμπόδια που αποτρέπουν την είσοδο νέων επιχειρήσεων. Αυτά τα εμπόδια
επιβάλλονται από το κράτος, συχνά λόγω πολιτικών πιέσεων από υπάρχουσες
επιχειρήσεις και άλλα συμφέροντα. Η κατάργηση των εμποδίων προκαλεί την είσοδο
νέων επιχειρήσεων οδηγώντας έτσι σε μείωση των τιμών, χωρίς την ανάγκη επιβολής
ανώτατων τιμών. Ρυθμίσεις που ελέγχουν άμεσα το επίπεδο των τιμών πρέπει να
χρησιμοποιούνται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν η αγορά είναι πολύ μικρή για
να υποστηρίζει πολλές επιχειρήσεις.»
4.
«4η εσφαλμένη άποψη: Οι τιμές πολλών αγαθών είναι προσιτές μόνο επειδή ηκυβέρνηση επιβάλλει ανώτατες τιμές. Αν απελευθερωθεί η αγορά, οι τιμές θα
αυξηθούν. Οι αγορές απελευθερώνονται πραγματικά όταν καταργούνται τα ρυθμιστικά
εμπόδια που αποτρέπουν την είσοδο νέων επιχειρήσεων. Αυτά τα εμπόδια
επιβάλλονται από το κράτος, συχνά λόγω πολιτικών πιέσεων από υπάρχουσες
επιχειρήσεις και άλλα συμφέροντα. Η κατάργηση των εμποδίων προκαλεί την είσοδο
νέων επιχειρήσεων οδηγώντας έτσι σε μείωση των τιμών, χωρίς την ανάγκη επιβολής
ανώτατων τιμών. Ρυθμίσεις που ελέγχουν άμεσα το επίπεδο των τιμών πρέπει να
χρησιμοποιούνται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν η αγορά είναι πολύ μικρή για
να υποστηρίζει πολλές επιχειρήσεις.»
5.
«5η εσφαλμένη άποψη: Η καλύτερη στρατηγική ανάπτυξης έγκειται στον
προσδιορισμό από την κυβέρνηση βιομηχανικών κλάδων με προοπτικές, και στην
επιδότηση των επενδύσεων σε αυτούς τους κλάδους. Οι επιδοτήσεις επενδύσεων
καταλήγουν πολύ συχνά στις τσέπες κομματικών φίλων και σπαταλώνται. Ο
προσδιορισμός βιομηχανικών κλάδων με προοπτικές πρέπει να γίνεται από
επιχειρηματίες που επενδύουν τα δικά τους κεφάλαια και όχι από δημόσιους
λειτουργούς. Ο ρόλος της κυβέρνησης πρέπει να περιορίζεται στην εξασφάλιση ενός
απλού και διαφανούς θεσμικού πλαισίου λειτουργίας για τις επιχειρήσεις. Αυτό στην
περίπτωση της Ελλάδας προϋποθέτει την κατάργηση πολλών από τις υπάρχουσες
ρυθμίσεις, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι λίγες ρυθμίσεις που είναι χρήσιμες θα
εφαρμόζονται αυστηρά.»
«5η εσφαλμένη άποψη: Η καλύτερη στρατηγική ανάπτυξης έγκειται στον
προσδιορισμό από την κυβέρνηση βιομηχανικών κλάδων με προοπτικές, και στην
επιδότηση των επενδύσεων σε αυτούς τους κλάδους. Οι επιδοτήσεις επενδύσεων
καταλήγουν πολύ συχνά στις τσέπες κομματικών φίλων και σπαταλώνται. Ο
προσδιορισμός βιομηχανικών κλάδων με προοπτικές πρέπει να γίνεται από
επιχειρηματίες που επενδύουν τα δικά τους κεφάλαια και όχι από δημόσιους
λειτουργούς. Ο ρόλος της κυβέρνησης πρέπει να περιορίζεται στην εξασφάλιση ενός
απλού και διαφανούς θεσμικού πλαισίου λειτουργίας για τις επιχειρήσεις. Αυτό στην
περίπτωση της Ελλάδας προϋποθέτει την κατάργηση πολλών από τις υπάρχουσες
ρυθμίσεις, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι λίγες ρυθμίσεις που είναι χρήσιμες θα
εφαρμόζονται αυστηρά.»
6.
«6η εσφαλμένη άποψη: Ρυθμίσεις που περιορίζουν αυστηρά τις απολύσεις ωφελούν
τους εργαζόμενους. Αυστηροί περιορισμοί στις απολύσεις αποθαρρύνουν τις
επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας λόγω του κόστους που επιβάλλουν στις
επιχειρήσεις σε περιόδους ύφεσης. Τα κύρια θύματα των περιορισμών αυτών είναι οι
νέοι, όπως αποδεικνύεται από το τεράστιο ποσοστό ανεργίας αυτών στην Ελλάδα και σε
άλλες χώρες με παρόμοιες περιοριστικές ρυθμίσεις, όπως η Γαλλία και η Ισπανία.»
«6η εσφαλμένη άποψη: Ρυθμίσεις που περιορίζουν αυστηρά τις απολύσεις ωφελούν
τους εργαζόμενους. Αυστηροί περιορισμοί στις απολύσεις αποθαρρύνουν τις
επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας λόγω του κόστους που επιβάλλουν στις
επιχειρήσεις σε περιόδους ύφεσης. Τα κύρια θύματα των περιορισμών αυτών είναι οι
νέοι, όπως αποδεικνύεται από το τεράστιο ποσοστό ανεργίας αυτών στην Ελλάδα και σε
άλλες χώρες με παρόμοιες περιοριστικές ρυθμίσεις, όπως η Γαλλία και η Ισπανία.»
Βέβαια όλα αυτά είναι ανούσια, αφού στην Ελλάδα έχουμε καπιταλισμό... Ε, και προφανώς αυτός φταίει για την οικονομική μας κατάσταση. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου