Η συνάντηση της Δράσης...

Ήταν σίγουρα μία ωραία σνάντηση σε πολύ καλό κλίμα.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι συνεχίζουμε...

Αυτό που είδα εγώ στη συνάντηση είναι ανθρώπους, αξιόλογους ανθρώπους, να έχουν ενθουσιασμό για τη Δράση και ενθουσιασμό για τη συνέχειά της. Είδα ανθρώπους, σαν και εμένα, χαρούμενους μόνο και μόνο για τη δυνατότητά τους να ψηφίσουν Δράση, να ψηφίσουν δηλαδή κάτι που τους εκφράζει, κάτι έντιμο και κάτι δημιουργικό αντί να απέχουν ή να αναγκαστούν να ψηφίσουν κάτι απλώς λίγο λιγότερο καταστροφικό από αυτό που δε θα ψηφίσουν. Διατυπώθηκαν πολλές και διαφορετικές απόψεις με μεγάλη παρρησία και ανοχή από το προεδρείο και χωρίς ουσιαστικά να γίνουν καταχρήσεις. Με την ίδια άνεση και από το ίδιο βήμα μίλησαν υποψήφιοι ευρωβουλευτές και απλά μέλη, καθηγητές πανεπιστημίου και φοιτητές, επιτυχημένοι επαγγελματίες και μη επιτυχήμενοι, ειδικοί και μη ειδικοί και από όλες αυτές τις ομάδες ακούστηκαν αξιόλογες απόψεις.

Υπήρχαν άλλοι που ήθελαν να γίνει η Δράση φιλελεύθερο κόμμα, άλλοι που ήθελαν να προτάξει τις πρακτικές και ρεαλιστικές προτάσεις που έχει και μπορεί -όπως απέδειξε ο Στέφανος Μάνος- να προσφέρει πρώτα στον πολιτικό διάλογο και ύστερα στην πολιτική πρακτική.

Άλλοι ήθελαν να προτείνουμε κάποιες άμεσες λύσεις, για να έχουμε άμεσα αποτελέσματα, ενώ άλλοι ήθελαν να χτίσουμε σιγά σιγά ένα όραμα και μία ελπίδα, για να μπορέσει κάτι να αλλάξει στο όχι τόσο άμεσο μέλλον...

Κάποιοι ήθελαν να αποβάλλουμε το Μάνο από front man, ενώ άλλοι φάνηκε ότι αυτόν θέλουν ως βασικό πρόσωπο, γιατί αυτός είναι εκείνος που ξέρουν και εμπιστεύονται.

Όλοι έδειξαν να θέλουν περισσότερη οργάνωση και περισσότερη δουλειά. Αυτό όμως έχει, αμέσως, δυο αναγκαίες συνέπειες: προσφορά των δυνάμεών και του χρόνου μας και προσφορά της οικονομικής μας βοήθειας. Εγώ είμαι αισιόδοξος ότι το πρώτο και κυρίως το δεύτερο θα το βρούμε από τους περισσότερους παρευρισκομένους στη συνάντηση, κυρίως όμως για το δεύτερο χρειαζόμαστε βοήθεια και από μη παρευρισκομένους έστω και μικρά ποσά αλλά από πολύ κόσμο...

Η δική μου άποψη για το θέμα της ιδεολογίας είναι ότι ναι μεν οι ιδεολογίες είναι σημαντικό γενικά πράγμα, αλλά είναι χρήσιμες κυρίως για τα προβλήματα που δεν έχουν καταφέρει να λυθούν ακόμα... Η Ελλάδα όμως πάσχει και ταλανίζεται από προβλήματα που σχεδόν σε όλες τις άλλες δυτικές χώρες έχουν λυθεί και έχουν λυθεί πλήρως. Ε για αυτά τα προβλήματα (όπως είναι η διαχείριση των σκουπιδιών, η χωροταξία, το κυκλοφοριακό μπάχαλο, η γραφειοκρατία και πάρα πολλά άλλα) δε χρειάζονται ιδεολογίες, χρειάζεται απλώς ένας έξυπνος τρόπος, για να συνθέσουμε και να προσαρμόσουμε τις λύσεις που εφήρμοσαν οι άλλες χώρες και στη δική μας περίπτωση. Το προβλήματα αυτά είναι στην Ελλάδα τόσα πολλά που αρκούν για την πολιτική μας προτεραιότητα, χωρίς να χρειάζεται να πάρουμε ιδεολογική θέση στα προβλήματα που έχουν έντονο ιδεολογικό χαρακτήρα και είναι για αυτό ενδεχομένως δυσκολότερο να λυθούν.
Στην πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας έχει κανείς να αντιμετωπίσει πρώτον τους ιδεολογικούς του αντιπάλους και δεύτερον τους κομματικούς, συνδικαλιστικούς και γενικά τους κάθε είδους εγκάθετους. Οι πρώτοι αντιτάσσουν ιδεολογία, οι δεύτεροι αντιτάσσουν παραλογισμό και προσωπικό συμφέρον σε ψευτοϊδεολογικό πακέτο... Η Δράση πρέπει να γίνει τό κόμμα που θα ενώσει τους πρώτους για να εκδιωχθούν οι δεύτεροι, το κόμμα δηλαδή εναντίον του ιδεολογικά συγκαλυμμένου παραλογισμού και συμφέροντος. Η Δράση πρέπει να γίνει το κόμμα που επιτάσσει οι αλλάγες οι οποίες γίνονται είτε είναι σοσιαλδημοκρατικές είτε είναι φιλελεύθερες να είναι σωστές...
Εγώ είμαι φιλελεύθερος αλλά δε θέλω η Δράση να μιλάει για φιλελευθερισμό, θέλω η Δράση να συνεχίσει να μιλάει (και όσο γίνεται πιο συγκεκριμένα) για την ανάγκη πρακτικων και λογικών λύσεων και για την ανάγκη σωστών πολτικών ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Ιδεολογικά δύο είναι οι μόνες θέσεις που πρέπει να πάρουμε: πρώτον ότι είμαστε υπέρ της δημοκρατίας με τη μορφή που (θα επρεπε υποτίθεται να) έχει σήμερα και δεύτερον να εκφράσουμε αφενός τη διαπίστωσή μας ότι πολλές Ευρωπαϊκές χώρες έχουν καταφέρει να λύσουν προβλήματα που εμάς ακόμα μας ταλανίζουν και συνεπώς μας κρατάνε πίσω και αφετέρου ότι πρέπει σε αυτά να εφαρμόσουμε παρόμοιες με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες λύσεις.

Σχετικά με το πρόσωο του κύριου Μάνου εγώ θέλω να παίζει ένα αρκετά βασικό ρόλο. Θα ήθελα όμως να περιορίστει ο ρόλος του ή μάλλον καλύτερα να αυξηθεί ο ρόλος και κάποιων άλλων ανθρώπων , ώστε η Δράση να μην είναι στη συνείδηση του κόσμου απλώς ο Μάνος, αλλά και άλλοι 4 ή 5 αξιόλογοι άνθρωποι.

Θα συμφωνήσω, επίσης, με έναν ομιλητή ότι πρέπει να δοθούν σαφείς απαντήσεις στις βασικές επικρίσεις που δέχεται η Δράση. Δεν πρέπει να δίνουμε την ευχέρεια στον κόσμο να βρίσκει δικαιολογίες, για να μη μας υποστηρίξει.

Τέλος, όπως ειπώθηκε, χρειαζόμσατε ψήφους. Χρειαζόμαστε ψήφους, για να εφαρμόσουμε τις προτάσεις μας. Η ανάγκη ψήφων, λοιπόν, είναι μεγάλη, αλλά μόνο επειδή είναι μεγάλη η ανάγκη να εφαρμοστούν οι προτάσεις μας. Για αυτό το λόγο πρέπει να οι όποιες προσπάθειες να κερδίσουμε ψήφους να μην επηρεάσουν το περιεχόμενο των προτάσεων αυτών. Το μόνο που θα ήταν ανεκτό να επηρεάσουν είναι ο τρόπος που θα προβάλλουμε τις προτάσεις μας και το ποιες θα επιλέξουμε να διαφημίσουμε, ως εκεί όμως, τίποτα παραπάνω... Και χαίρομαι γιατί αυτό νομίζω ειναι και το συμπέρασμα της συνάντησης...

Πρέπει, λοιπόν, να συνεχίσουμε, πρέπει να συνεχίσουμε με όσες περισσότερες δυνάμεις διαθέτουμε, για να εφαρμόσουμε λύσεις στη χώρα μας πρέπει να συνεχίσουμε με τόσο ισχυρή υπομονή όσο και ανυπομονησία, για να παμε κάπως καλύτερα ως κοινωνία και ως χώρα...