Ασφαλιστικό Σύστημα

Σύμφωνα με την κυβέρνηση έγινε μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Σύμφωνα με την αντιπολίτευση αυτή η «μεταρρύθμιση» δεν έπρεπε να γίνει. Πρότεινε επίσης να γίνει δημοψήφισμα σχετικά με αυτό το θέμα(το δεύτερο μετά τη μεταπολίτευση με πρώτο την επιλογή του πολιτειακού!)...
Θεωρήθηκε, λοιπόν, ως μέγα πολιτικό θέμα...
Παρ΄όλα αυτά η διαφωνία του πολιτικού κόσμου σχετικά με αυτό το θέμα δεν ήταν πολιτική με την ουσιαστική της έννοια. Η διαφωνία ήταν καθαρά διαχειριστική. Και το δίλημμα που θα έθετε το δημοψήφισμα αφορά δυο σχεδόν ταυτόσημα διαχειριστικά συστήματα από τα οποία κανένα δεν είναι υγειές(!). Θα διαλέγαμε δηλαδή μεταξύ δύο σκάρτων συστημάτων...

Είναι όμως σκόπιμο νομίζω να παρουσιάσω για μία φορά τα πραγματικά πολιτικά διλήμματα που υπάρχουν στο ασφαλιστικό σύστημα από τη δική μου οπτική γωνία. Το ασφαλιστικό σύστημα φροντίζει για τη συνταξιοδότηση και την περίθαλψη.
Σχετικά με την περίθαλψη δε θέλω να επεκταθώ αλλά αναρωτιέμαι για ποιό λόγο να μην μπορεί κάποιος να διαλέξει τον οργανισμό από τον οποίο θα ασφαλιστεί... Γιατί δηλαδή να μην μπορεί ο εργαζόμενος να επιλέξει ποιος οργανισμός θα τον ασφαλίσει έιτε αυτός είναι ιδιωτικός είτε είναι δημόσιος;
Σχετικά με το συνταξιοδοτικό θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο. Αρχικά ας εξετάσουμε λίγο το σκοπό που έχει το συνταξιοδοτικό μας σύστημα. Ο σκοπός που προφανώς εξυπηρετεί το υποχρεωτικό συνταξιοδοτικό σύστημα που έχουμε είναι θεωρητικά η δυνατότητα του ατόμου να έχει εισοδήματα ακόμα και σε μεγάλη ηλικία, όταν δηλαδή δε θα είναι δυνατή η εργασία του. Όλοι οι εργαζόμενοι, λοιπόν, είναι υποχρεωμένοι να συμμετέχουν σε ένα συνταξιοδοτικό σύστημα που είναι υποχρεωτικά δημόσιο. Και αυτό γίνεται με σκοπό ο κάθε εργαζόμενος να έχει σύνταξη για τον εαυτό του. Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα: Αν κάποιος έχει αρκετά εισοδήματα ανεξάρτητα από τη σύνταξή του, τότε αυτός για ποιο λόγο να είναι υποχρεωμένος να συμμετάσχει στο ασφαλιστικό σύστημα; Η απάντηση (ή η δικαιολογία) είναι ότι πρέπει να έχουν εισοδήματα (δηλαδή σύνταξη) και εκείνοι που δεν έχουν άλλους πόρους. Αυτή όμως ή απάντηση αναιρεί κατα τη γνώμη μου το σκοπό πού είπα προηγουμένως, δηλαδή στην ουσία το συνταξιοδοτικό δεν υπάρχει, για να έχει ο κόσμος γενικά συντάξεις. Αντίθετα, υπάρχει, μόνο για να παίρνουν οι φτωχοί συντάξεις. Αφού όμως στην πραγματικότητα αυτός είναι ο σκοπός, γιατί φτιάχνουμε ένα τεράστιο σύστημα που προβλέπει συντάξεις για όλους, ενω στην ουσία μοναδικός σκοπός μας είναι να δώσουμε συντάξεις (ή εν πάση περιπτώσει οικονομική βοήθεια)μόνο στους φτωχούς; Κατά την άποψή μου, λοιπόν, λόγος ύπαρξης υποχρεωτικου συνταξιοδοτικού συστήματος που είναι και υποχρεωτικά δημόσιο, δεν υπάρχει. Κατά την άποψη μου θα έπρεπε να το καταργήσουμε.

Παρ΄όλα αυτά η ανάγκη να μη μείνουν οι φτωχοί αβοήθητοι παραμένει. Αυτή η ανάγκη όμως δεν υπάρχει μόνο για του ηλικωμένους που έχουν οικονομική ανεπάρκεια, υπάρχει για όλους όσους έχουν οικονομικη ανεπάρκεια. Αυτό, λοιπόν, που θα έπρεπε να υπάρχει στη θέση του συνταξιοδοτικού συστήματος (και γενικά στη θέση όλων των επιδομάτων -τα οποία έχουν καταλήξει περισσότερα από τους δικαιούχους τους-) είναι ένα κρατικό σύστημα εγγύησης ενός κατώτατου εισοδήματος για όλους τους Έλληνες.

Για το τέλος θα αναφέρω εν τάχει τι μας προσφέρει η υποχρέωση καταβολής εισφορών για το ασφαλιστικό σύστημα.
1. Προσφέρει στους εργαζομένους ένα τεράστιο κόστος μειώνοντας τους μισθούς τους.
2. Προσφέρει στους εργοδοότες ένα τεράστιο κόστος με αποτέλεσμα να μειώνονται τα κέρδη τους, να μειώνονται οι επενδύδεις τους και να αποτρέπονται από το προσλαμβάνουν εργαζομένους.
3. Συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στη μαύρη εργασία κατά την οποία οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε μία σχέση που δεν προστατεύεται από το νόμο με ό,τι αυτό συνεπάγεται και γίνεται παράνομη και η επιχειρηματική δραστηριότητα με ό,τι αυτό επίσης συνεπάγεται.
4. Έμμεσα αποτελέσματα των παραπάνω είναι η αύξηση της ανεργίας, η ακρίβεια, η εγκληματικότητα κ.α.

Αυτά τα 4 που ανέφερα είναι κατά την άποψή μου αναμφισβήτητα. Το θέμα είναι ασφαλώς ότι οι συντάξεις που δίνονται και που έχουν εξοικονομηθεί από τις εισφορές λειτουργούν με αντίθετο τρόπο σε κάποιες από τις επιπτώσεις που ανέφερα. Το αν όμως θα γίνει αυτό και σε ποιο βαθμό εξαρτάται από το αν οι συντάξεις είναι ανταποδοτικές οικονομικά των εισφορών, αν δηλαδή αξίζουν τα λεφτά τους. Έχω την εντύπωση πως στην Ελλάδα δεν αξίζόυν καθόλου τα λεφτά τους. Έχω την εντύπωση ότι αυτά με κάποιο τρόπο χάνονται στην πορεία...