Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης - 3

Στην αρχή είχα σκεφτεί η παρούσα ανάρτηση να είναι και η τελευταία μου σε σχέση με το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ). Προτίμησα όμως να το επισπεύσω, επειδή φοβάμαι μήπως η εξελίξεις με προλάβουν...

Στο τέλος του ΠΣΑ υπάρχουν κάποια παραρτήματα. Στο τελευταίο από αυτά τα παραρτήματα, που τιτλοφορείται "Χρονοδιάγραμμα Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων", σε έναν πολυσέλιδο πίνακα αναφέρονται οι μεταρρυθμίσεις που πρόκειται να πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα και ο χρόνος πραγματοποίησης της καθεμίας.
Είπα, λοιπόν, χωρίς κανένα δικό μου σχόλιο να ενημερώσω το κοινό μου μόνο για τις μεταρρυθμίσεις που -σύμφωνα με το ΠΣΑ- θα γίνουν το πρώτο τρίμηνο του 2010.

  1. Νομοθεσία για την ανεξαρτησία της Στατιστικής Υπηρεσίας.
  2. Εισαγωγή αποτελεσματικών ελέγχων κατά τη σύνταξη και την υποβολή των δημοσιονομικών στατιστικών.
  3. Υιοθέτηση υποχρέωσης υποβολής εκθέσεων από κάθε υπουργείο, σε μηνιαία βάση.
  4. Δημοσίευση στο διαδίκτυο της μηνιαίας εκτέλεσης του προϋπολογισμού.
  5. Δημιουργία μόνιμων διμερών διυπουργικών ομάδων εργασίας που θα αποτελούνται από υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών και των άλλων Υπουργείων.
  6. Βελτίωση της διαφάνειας στις μισθολογικές δαπάνες, μέσω της ενιαίας Αρχής πληρωμών (μόνο η πρώτη φάση θα γίνει το πρώτο τρίμηνο, ενώ το δεύτερο θα γίνει η δεύτερη φάση).
  7. Χρησιμοποίηση εξωτερικών ελεγκτών σε φορείς του δημόσιου τομέα για την υποστήριξη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
  8. Καθιέρωση τριετών προϋπολογισμών για κάθε Υπουργείο με ενσωμάτωση περικοπών δαπανών, σύμφωνα με τις οδηγίες του Πρωθυπουργού.
  9. Προτάσεις για τη συγχώνευση ή/και κατάργηση οργανισμών του δημοσίου τομέα.
  10. Σημαντική μείωση του αριθμού επιτροπών επί πληρωμή του δημοσίου τομέα.
  11. Δημιουργία αποθεματικού με τη θεσμοθέτηση ενός ανώτατου ορίου 90% στη διάθεση των πιστώσεων του προϋπολογισμού.
  12. Υιοθέτηση ενιαίας προοδευτικής κλίμακας για όλα τα εισοδήματα.
  13. Εισαγωγή κινήτρων για την έκδοση αποδείξεων.
  14. Κατάργηση αυτοτελούς φορολόγησης και των περισσότερων φοροαπαλλαγών.
  15. Φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών στην κλίμακα των φυσικών προσώπων και παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις για επανεπένδυση των κερδών.
  16. Επαναφορά του προοδευτικού φόρου επί της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, των κληρονομιών και των γονικών παροχών.
  17. Νέοι κανόνες στις ενδοομιλικές συναλλαγές (thin capitalization) και μέτρα για την ενίσχυση της φορολογικής λογοδοσίας των υπεράκτιων (off-shore) εταιρειών και των ιδιοκτητών τους.
  18. Αποτελεσματική εφαρμογή φόρου στα κέρδη κεφαλαίου από τις βραχυπρόθεσμες και χρηματιστηριακές συναλλαγές.
  19. Σχεδιασμός και υποβολή νομοθετικών πρωτοβουλιών για την απλούστευση και επιτάχυνση της διαδικασίας σύστασης, αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων.
  20. Υπηρεσία για την εποπτεία της αγοράς στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου (Ν. 728/2008) για την εφαρμογή νέων κανόνων ελέγχου σχετικά με τις τιμές μεταβίβασης (2008).
  21. Αναδιάρθρωση των επιχειρηματικών και των εμπορικών χρεών.
  22. Απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών του ΕΣΠΑ με στόχο την επιτάχυνση της απορρόφησης των κονδυλίων.
  23. Νέος νόμος για την αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης.
  24. Αναστολή προσλήψεων για το 2010, με εξαίρεση τις αναγκαίες προσλήψεις για την κάλυψη κρίσιμων κενών θέσεων στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης και της ασφάλειας.
  25. Μείωση συμβάσεων ορισμένου χρόνου έως το 1/3 στους περισσότερες τομείς της κυβέρνησης.
  26. Όλες οι προσλήψεις στο δημόσιο τομέα θα γίνονται μέσω ΑΣΕΠ.
  27. Δημοσίευση στο διαδίκτυο όλων των αποφάσεων της κυβέρνησης που αφορούν δαπάνες.
  28. Νομοθετική πρωτοβουλία για τη μετανάστευση.
  29. Εξίσωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο δημόσιο, σε συνέχεια καταδικαστικής απόφασης ΔΕΚ.

Και άντε λέω να σας πω και μία από τις μεταρρυθμίσεις που θα γίνει το δεύτερο τρίμηνο του 2010:
Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων...

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης - 2

Σε αυτή την ανάρτηση θα ήθελα λίγο να περιγράψω και να σχολιάσω τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει συνολικά η εξοικονόμηση του ελλείμματος.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι ασχολούμενος λίγο με το ΠΣΑ αυτό καθεαυτό, διαπιστώνω δύο πράγματα· πρώτον ότι υπάρχουν πάρα πολλά και σημαντικά πράγματα να σχολιάσω και δεύτερον ότι δυστυχώς είναι γραμμένο τραγικά... Δίνει δηλαδή την εντύπωση από την πρώτη ματιά ότι τρέχανε και δε φτάνανε στο υπουργείο, για να το τελειώσουν. Σε σχέση δηλαδή με τα προηγούμενα ΠΣΑ, παρόλο που είναι πολύ μεγαλύτερο και πολύ πιο αναλυτικό (σε αρκετά σημεία) είναι τραγικά πιο κακογραμμένο...

Ας αρχίσουμε, λοιπόν:
Για την επίτευξη του στόχου της μείωσης του ελλείμματος στο 8,7% του ΑΕΠ χρειάζεται σύμφωνα με το ΠΣΑ μια προσαρμογή 9.377 δις (4% του ΑΕΠ). Από τα επιμέρους μέτρα που προβλέπονται κοστολογείται η εξοικονόμηση (από μείωση δαπανών και αύξηση εσόδων) στα 10.345 δις ευρώ (4,3 % του ΑΕΠ). Αυτό κατ'αρχήν είναι αρκετά καλό, να μην είμαστε δηλαδή τσίμα τσίμα για το στόχο μας. Έτσι, αν τα μέτρα πετύχουν και πάμε καλύτερα από το στόχο μας, τότε αυτό θα είναι ένα πολύ καλό δείγμα της αναβαθμισμένης αξιοπιστίας μας.

Από την άλλη η προσαρμογή της τάξης του 4,3% του ΑΕΠ οφείλεται μόνο κατά το 2,6% του ΑΕΠ σε μέτρα μόνιμου χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει λογικά ότι του χρόνου θα έχουμε πάλι έκτακτα μέτρα, έστω και μικρής κλίμακας, για να πετύχουμε το στόχο της προσαρμογής κατά 3,1% που προβλέπεται για το 2011. Επίσης αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα ακόμα και αν όλοι οι επόμενοι προϋπολογισμοί είναι το ίδιο "σκληροί" με αυτόν του 2010 (πράγμα το οποίο δεν ισχύει, αφού προβλέπεται κάθε επόμενος προϋπολογισμός να είναι ηπιότερος από τον προηγούμενο), τότε θα μας πάρει 4 και όχι 3 χρόνια για να φθάσει στην ουσία το έλλειμμα κάτω από το όριο του 3% του ΑΕΠ.

Τέλος θα ήθελα να επισημάνω την άστοχη επιλογή που υπάρχει κατά τη γνώμη μου στην αναλογία μεταξύ της μείωσης των δαπανών και της αύξησης των εσόδων. Κατά τη δική μου γνώμη η κρίση η διεθνής και η δική μας η δημοσιονομική θα ήταν μία ευκαιρία για να μικρύνουμε το κράτος και να το εξορθολογίσουμε χωρίς κατ'αρχήν με αυτό τον τρόπο να μειώσουμε τη δραστηριότητά του. Εγώ, λοιπόν, θα προτιμούσα σαφώς μια μείωση των δαπανών του κράτους κατά 4%, να μην μπει δηλαδή ούτε ένας νέος φόρος, και να παρθούν όμως δραστικά μέτρα μείωσης των δαπανών. Αντ' αυτού οι δαπάνες θα μειωθούν μόνο κατά 1,9% του ΑΕΠ ενώ η αύξηση των εσόδων θα είναι 2,4% (θα φτάσουν το 41,9% του ΑΕΠ). Και όχι μόνο αυτό αλλά από το 1,9% του ΑΕΠ που προβλέπεται ως μείωση δαπανών το 1,3% οφείλεται απλώς στη μη επανάληψη των έκτακτων δαπανών που έγιναν το 2009...
Γενικά η ιδιωτική κατανάλωση είναι πολύ περισσότερο αποτελεσματική από την κρατική (πραγματικά πολύ περισσότερο όμως και ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα) και για αυτό το λόγο είναι και το ίδιο περισσότερο αναπτυξιακή. Δεδομένου, λοιπόν, ότι έχουμε αποδεχθεί ότι θα μειώσουμε τα ελλείμματα και δε θα κάνουμε επεκτατική (κεϋνσιανη) δημοσιονομική πολιτική (εγώ δεν ξεχνάω ότι αυτό έλεγε στην ουσία το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά), μία αύξηση της συμμετοχής του κράτους στην οικονομία είναι για την τελευταία τελείως επιβαρυντική την ώρα που προσπαθεί να βγει από μία ύφεση και είναι το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να κάνουμε.

Δυστυχώς από ότι φαίνεται άλλη μια σημαντική ευκαιρία χάνεται...

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Μία άλλη προσέγγιση στην Κλιματική Αλλαγή



Πραγματικά δεν έχω ιδέα αν αυτό που ισχυρίζονται οι τύποι είναι έστω και ελάχιστα σωστό ή εφικτό ή οτιδήποτε, αλλά και πάλι νομίζω ότι είναι ενδιαφέρον να το έχει ακούσει κανείς...
Σίγουρα πάντως αυτοί δεν είναι ούτε ηλίθιοι ούτε βλαμμένοι...

Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης - 1

Ψηφίστηκε το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης σύμφωνα με το οποίο υποτίθεται ότι θα προχωρήσει η δημοσιονομική πολιτική της χώρας τα επόμενα χρόνια. Το πρόγραμμα έχει πολλές αδυναμίες, οι σημαντικότερες από τις οποίες πηγάζουν από το γεγονός ότι ναι μεν εκφράζεται σαφής ο στόχος για μείωση των ελλειμμάτων, αλλά κάποια πολύ σωστά μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση θεωρούνται μέτρα ταμπού, επειδή πολύ απλά τα είχε προτείνει ο Καραμανλής προεκλογικά και τώρα η κυβέρνηση ντρέπεται να τα εφαρμόσει. Από την άλλη όμως το σημαντικότερο διακύβευμα του προγράμματος είναι να καταφέρει το κράτος να το εφαρμόσει χωρίς παρεκκλίσεις (προς το χειρότερο, προς τη μη σύγκλιση δηλαδή). Αν όντως καταφέρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να το υλοποιήσει και καταφέρει επίσης να συμμαζέψει το ασφαλιστικό σύστημα σε ένα σημαντικό βαθμό, τότε τα πράγματα θα απέχουν ασφαλώς πάρα πολύ από να τα πεις καλά, αλλά θα έχουμε ασφαλώς ξεφύγει από αυτή την οιονεί χρεωκοπία στην οποία βρισκόμαστε...
Πέρα όμως από αυτές τις γενικές παρατηρήσεις θέλω να κάνω και μερικά ειδικότερα σχόλια για τα θετικά και τα αρνητικά του προγράμματος και για αυτό το λόγο θα του αφιερώσω μερικές αναρτήσεις...

Θα ήθελα να αρχίσω επισημαίνοντας μία χρόνια αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος που από ότι φαίνεται είναι προγραμματισμένο να ακολουθεί τη σταθερότητα και την ανάπτυξή μας μέχρι και το 2013.



Την πρώτη χρονιά έχουμε μείωση του ελλείμματος 4 μονάδες, τη δεύτερη 3,1 μονάδες, την τρίτη 2,8 μονάδες και την τέταρτη εκεί που θα περίμενε κανείς να έχουμε μείωση κατά δύο μονάδες ή κάτι τέτοιο ξαφνικά το μειώνουμε μόνο 0,8 μονάδες. Αναρωτιέται κανείς γιατί συμβαίνει αυτό και το καταλαβαίνει αμέσως αν κάνει την απλή αφαίρεση 2013-2009=4...

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Ὁ ἀναμάρτητος πρῶτος τὸν λίθον βαλέτω

«Ὁ ἀναμάρτητος πρῶτος τὸν λίθον βαλέτω»
Αυτό είπε η Άννα Διαμαντοπούλου σήμερα στην πρώτη γραμμή αναφερόμενη στην κριτική που ασκείται στο ΠΑΣΟΚ, αποδεχόμενη προφανώς στην κυβέρνηση κάποιες αδυναμίες. Παρόλο που προσωπικά είμαι (θεωρητικά τουλάχιστον) πολύ υπέρ της συγκεκριμένης ρήσης, για αυτή την περίπτωση και γενικά για την πολιτική είναι πάρα πολύ λανθασμένη... Και αυτό ισχύει για τον πολύ απλό λόγο ότι η κριτική στην πολιτική δεν αντιστοιχεί με το λίθο του ρητού. Στην πολιτική αυτό που γίνεται είναι να επισημαίνονται οι αμαρτίες, δηλαδή, οι αδυναμίες τα λάθη και οι λανθασμένες πολιτικές, και να προτείνονται τα καλά καγαθά, δηλαδή οι σωστές πολιτικές. Το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση ασφαλώς πρέπει να απαντάει στην κριτική, αν δεν τη δέχεται, και να επιχειρηματολογεί και για ποιο λόγο αυτή είναι αστήρικτη, αλλά δεν μπορεί να προτρέπει την αντιπολίτευση στην αποχή από την κριτική, ειδικά όταν αυτός είναι ο θεσμικός της ρόλος. Το ότι η Νέα Δημοκρατία μπορεί να τα έκανε ή να τα είχε κάνει χειρότερα μπορεί και πρέπει και αυτό να επισημαίνεται, αλλά σε καμία περίπτωση δε σημαίνει αυτό ότι δε δικαιούται η αξιωματική αντιπολίτευση να αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση.
Δυστυχώς αυτή η άποψη που περιρρέει γενικά στην πολιτική επικαιρότητα και που εν προκειμένω εξέφρασε η Διαμαντοπούλου -που γενικά είναι μία πολύ σοβαρή για τα ελληνικά δεδομένα πολιτικός και μία από τους υπουργούς της κυβέρνησης που ακόμα υπάρχει κάποια ελπίδα ότι μπορεί να λύσει κάποια προβλήματα- εκτός από λανθασμένη είναι αρκετές φορές και επικίνδυνη, επειδή υπονοεί ότι η Νέα Δημοκρατία εξαιτίας της ήττας της με 10 μονάδες διαφορά, πρέπει να βάλει κάτω το κεφάλι και σε κάθε περίπτωση να γνέφει συγκαταβατικά κάθε φορά που κάνει ή λέει κάτι το ΠΑΣΟΚ. Κάτι τέτοιο είναι από άποψη λειτουργίας του πολιτικού συστήματος απαράδεκτο...

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Αυτά που θα έπρεπε να είναι Αυτονόητα...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100016_10/01/2010_386159

Στο παραπάνω άρθρο φαίνεται για άλλη μία φορά ότι τα βασικά προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα και που είναι σε όλες τις υπόλοιπες δυτικές χώρες λίγο έως πολύ λυμένα δεν έχουν καμία σχέση στην πραγματικότητα με το αν η λύση θα είναι δεξιά ή αριστερή. Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν διάφοροι ότι για τα προβλήματά μας φταίνε ο καπιταλισμός, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές ή οτιδήποτε άλλο... Όπως και να το κάνουμε, άλλες χώρες του κόσμου τα έχουν λύσει αυτά τα προβλήματα...
Για τα προβλήματα, λοιπόν, που έχουν αλλού αναμφισβήτητα λυθεί δεν υπάρχει κανένα νόημα στο να υπάρχουν διαφορετικές ιδεολογίες. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρούμε τι κάνανε οι άλλοι και να το κάνουμε και εμείς... Στην Ελλάδα όμως εμείς έχουμε το κουσούρι ούτε τα λυμένα να μην μπορούμε να λύσουμε. Ίσως είναι στην προσπάθειά μας να μην ανήκουμε στην Ευρώπη και προφανώς και να μην της μοιάζουμε κιόλας, σαν το μωρό που επειδή του λέμε να μη βάλει το χέρι στην πρίζα αυτό πάει και το βάζει...
Τέτοιοι είμαστε...